Gözyaşlarıyla izleyelim...

Fenerbahçe'nin son 25 yılının en unutulmaz maçlarından biri bu.. Bugünün (Fenerli olmayan) bebeleri diyebilir ki "ulan hepi-topu Sarıyer'i yenmişsiniz, neresi unutulmaz?" Birincisi, o zamanın Sarıyer'i bugünlerin Bursaspor'una, hatta Trabzon'una denk gelen inanılmaz bir takımdı. Feridun, Esat, Cengiz, Osman, Sercan, daha sonraları Mecnun, Erdi, Müller gibi oyuncularla Fenerbahçe başta olmak üzere üç büyüklerin belalısıydı. İkincisi ise, "ilk yarı avans verip ikinci yarı coşmak" şeklindeki Fenerbahçe klasiğinin başladığı yıllardı onlar. G.Saray'ı 3-0'dan 4-3, daha sonra ertesi yıl Başbakanlık'ta 2-0'dan 3-2 yenmiştik. Sarıyer'i de bu maçta 2-0'dan gelip 5-2 yenmek gerçekten de büyük bir olaydı. O Sarıyer ki, Fener'in galibiyeti kadar mağlubiyeti vardır o yıllarda. Şimdi ne haldeler, hey gidi günler..

Maçla ilgili inanılmaz önemli detaylar var. Birincisi, twitter'da yaptığı "seyrettiğim en iyi Fenerbahçe 11'i" kadrosuna Oğuz'u almayan sevgili Ahmet Ercanlar, Oğuz'un her şeyi başlatan ilk goldeki çalımlarını ve akıl almaz pasını mutlaka görmeli.. Kendisine selamlar ve sevgilerle bu golü armağan ediyorum :)

İkincisi, maçı anlatan İlker Yasin'in o yıllardaki eli-ayağı düzgün sunumu ve müthiş ses tonu.. O zaman ben 12 yaşındaydım ve maçların anlatımıyla kafayı bozmuştuk kardeşimle beraber. Üzerinden 22 yıl geçmiş, bugün bana sorsaydınız İlker Yasin'in o ilk golü anlatışını ve "başarılı hareketler, Oğuz'dan.." deyişini söyleyebilirdim size.. O kadar severdim maç anlatma olayını ve en çok da Doğan Yıldız'ın hastasıydım.. Onun "ve.. bilardo gibi bir hareket ve ardından Tanju.." deyişini de unutamam mesela Adana-G.Saray maçında.. Neyse..

Üçüncüsü Sercan Görgülü.. Rıdvan ile beraber açık alanların en etkili oyuncusu olan bu fırtına, Fener'in başına o kadar bela olmuştu ki, Fenerbahçe hep yaptığı gibi "şu adamı alalım da bize attığı gollerden kurtulalım" deyip 1.5 yıl sonra kendisini transfer etmişti. Ama TSYD'de G.Saray'a karşı Tanju'nun attığı ilk golü hazırlamak dışında iz bırakamadan gitti sarı-lacivert formadan..

Dördüncüsü, Türk futbol tarihinin şandel gol konusunda rakipsiz ismi olan (ve bu maçta da 1 gol, 3 asistle oynayan) Aykut'un muhteşem ilk golü.. Aykut o zamanlar o kadar çok atıyordu ki bunlardan, seyretmeye doyamıyorduk. Hatta 1992 yılında Kayseri deplasmanında sol köşe gönderine yakın bir yerden, ceza sahası yan çizgisinden bir golü var, bugün Messi atsa 2 sene konuşulur; o derece..

Beşincisi, canımız feda diyerek andığımız "büyük" Nezihi'nin, takımı öne geçiren üçüncü golden sonraki sevinci ve gözyaşları.. O yılları yaşayanlar seyrederken mutlaka kendileri de ağlar da, yaşı küçük kardeşlerimiz o formayı vaktiyle nasıl cengaverlerin giydiğini şu gol sevincine bakıp idrak etsin. Sadece bunu diyorum.

Neyse, Sivas deplasmanında Kocaman umutlarımızın sahibi olan efendilik timsali hocamızla ve (şu Sarıyer maçında, o meşhur 4-3 ve 3-2'lik G.Saray maçlarında, 2001'deki G.Antep maçında, bu seneki Buca maçında ortaya koyulan isyan ile gönüllerimizden asla atılamayacak bir köşeye oturan) büyük Fenerbahçe sporcularıyla şampiyonluğa giderken, taraftara küçük bir hediye olsun istedim bu video. YouTube'a ekleyen Canadian1892 kardeşimize teşekkürle...

Edit: Fener'in ikinci yarıdaki kadrosu o kadar çılgın ki, 1970 yılının Brezilyası gibi..

Can

Nejat - Müjdat - Nezihi - K.Şenol

Oğuz - B.Şenol

Şenol 3 - Aykut - Cevdet - Bilal