Gönülçelen filmler #6: Züğürt Ağa (1985)

Seyreden pek çok kişiye göre Türk sinema tarihinin en iyi filmlerinden ve yüzaklarından biri olan unutulmaz bir film. Yönetmen Nesli Çölgeçen olsa da birçokları bu filmi, senaryosunu yazan Yavuz Turgul ile başrolde oynayan Şener Şen ikilisinin bugüne kadar ulaşan kimyasıyla hatırlar. Şener Şen kadar anılmaya değer diğer rollerde ise Füsun Demirel ve Erdal Özyağcılar adeta döktürür. Nice başarılı yardımcı oyuncunun yanı sıra, Ağa'nın babası ile genç kızın düğününde çalan saz takımının arasında, Urfalı halk ozanı Kazancı Bedih bile görünmektedir.

Sahip olduğu köyü, devletin yapacağı yol nedeniyle korkup satan (ve bu saflığı yüzünden büyük bir voliyi kaçıran) Ağa'nın büyük şehre geldiği zaman yaşadığı sıkıntı ve yüz yüze kaldığı zorluklar minvalinde ilerleyen film, dönemin Türk toplumunun yaşayışına ilişkin sayısız tespit ve mesaj barındırır. Hem o dönemin insanını eleştirir, hem de o insanları kendi kendisine güldürmüş olur. Kapitalizmin ve büyük şehir hayatının acımasızlığı, köyden gelip gözünü açan ve sonradan görme bir şekilde zenginleşen büyükçe bir kesimin ibret veren dejenerasyonu, saf derecede iyi olan insanların günümüz toplumunda kaybetmesinin kaçınılmazlığı gibi pek çok konuya da parmak basar bu arada.

Hem bir komedi, hem gözüyaşlı bir dram, hem de didaktik olmayan bir mesaj filmi olmayı aynı anda başaran bu mükemmel filmin, her rastlanışta insanı karşısında kilitleyen büyülü bir havası vardır. Bu hava Şener Şen'in usta işi ve dokunaklı oyunculuğundan mı, Atilla Özdemiroğlu'nun çok başarılı müziklerinden mi, yoksa şahane yazılmış senaryosundan ve yaratılan muhteşem mizansenlerden mi ileri gelir, bilemiyorum. Ama herhalde sinemayı sevip de bu filmden haz almayacak bir Türk evladı yoktur, işte bundan eminim.