Bigelow'un yaptığı

Hem de 8 Mart gibi anlam ve önemi büyük olan bir günde, Oscar ödülleri tarihinde "en iyi yönetmen" ödülü alan ilk kadın olma onuruna erişen 59 yaşındaki Kathryn Bigelow, kendisini uzun yıllardır severek izleyen biri olarak beni önce kırmızı halıda, akabinde de ödül konuşmasında sergilediği duyarsız tavır ile derin bir hayal kırıklığına uğrattı. Anlamsızlığını ve haksızlığını bütün dünyanın, hatta örneğin Tony Blair'ın kendisinin bile geçenlerde kabul ettiği bir savaş ile ilgili film yapmasına bir sözümüz yok. Sonuçta o savaşı fon olarak kullanan ve asıl amacı hikayesini anlattığı askerlerin yaşadığı gerilimi resmetmek olan bir film söz konusu. Zaten hiç kimse de filmin militarist bir söylemi olduğunu iddia edemez zira böyle bir söylem yok. Artı, illâ anti-militarist bir tavır takınsın da demiyoruz. Zaten bunu deyip, eleştirisini bu minvalde konumlandıran biri de örümcek kafalıdan başka bir şey değildir. Ama Bigelow'un söz konusu filmde senaryo yazarı Boal ile birlikte ortaya koyduğu mesafeli tavrın aksine, ödül töreninin öncesi ve sırasında dile getirdiği o rezillikler ne oluyor? Neymiş, "filmini Irak ve Afganistan'da savaşan Amerikan askerlerine, hatta giderek dünyadaki tüm üniformalılara" ithaf ediyormuş! Yahu bu üniforma hastalığı nedir be kadın? Irak'ta ve Afganistan'da senin ülkenin o üniformalıları tarafından öldürülen onca sivil, masum, çoğu çocuk insan ne olacak peki? Bunlar hakkında bir cümle bile etmeyi çok görmenin nasıl bir açıklaması olabilir?

Taa 1991'deki "Point Break"ten beri kısa listeme aldığım, "Strange Days" ile gönlümüzdeki tahtın bir köşesine oturmuş birinin ne kadar rezil bir dünya görüşüne sahip olduğunu görmekle hatırlayacağım bir Oscar töreni oldu bu yılki. Bigelow'un filmi çok iyi ve seyredilesi bir film, bu ayrı konu. Ama "this fuckin' bitch" bundan sonra ağzıyla kuş tutsa gözüme giremez. Bugüne kadar, zamanında onu önce (Linda Hamilton ile) aldatıp sonra boşayan James Cameron'a bu sebepten duyduğum kızgınlık da tamamen yok oldu böylece. İyi yapmış babacan..