Trabzon iyi yolda

Şenol Güneş'in göreve geldiği ilk günlerde de söylemiştim, Trabzon'un yakın ve uzak geleceği bu hoca ile emin ellerde. 96 yılında berabere bile kalsa neredeyse şampiyonluğu garantiye alacağı bir maçta (üstelik öne de geçen) takımına hâlâ hücum ettiren o saf teknik direktörden eser yok artık. Dünya Kupası üçüncülüğünün ardından millî takımda saçmaladığı günler de geride kalmış. Hem meslekî hem de insanî anlamda farklı bir Şenol Güneş görüyoruz Trabzon'a döndüğünden beri. Bu da insanları doğal olarak umutlandırıyor.

Bir kere Serkan Balcı gibi bu ülkede en beğendiğim oyunculardan birini orta sahada oynatması birinci bonus. Gökhan değil Umut'u tercih etmesi de ikinci. Ön libero ve onun yardımcısı olarak Selçuk ile Colman'ı görevlendirmesi olağanüstü bir hamle. Ve en önemlisi futboldan anlamayan dingin zihinlerin "topçu değil" dedikleri Alanzinho'yu en verimli şekilde (forvet arkası olarak) kullanması. Hugo Broos da kıymetli bir hoca ama bunları göremiyordu işte.

Skor avantajını ele geçirdiği anlarda Serkan'ı ortaya presçi ve bozucu olarak sokup Alanzinho'yu sol açığa, Gabric'i (ya da Engin'i) de soldan sağa alarak 4-3-3'e dönmesi en azından bir yaratıcılıktır. Genelde skor avantajını sağladığı için de bu hamle hep işe yaradı bugüne kadar. Ama özellikle içeride kapanan takımlara karşı maç taktiğini çok iyi belirlemek gerekiyor. Çünkü kadroda yaratıcı olarak çok fazla oyuncu yok. Bu tip oyunlarda en önemli stratejinin "rakip savunma yerleşmeden" pozisyona girmeye çalışmak olması lâzım. Umut, Serkan, Selçuk gibi presçi oyuncularla mutlaka ama mutlaka rakip sahada baskı uygulayıp top kapmaları gerekiyor. Eğer bu olursa Avni Aker'de zor puan kaybederler.

Kadronun da hiç fena olmadığını düşünürsek Trabzon takımı (bugün hocanın da dediği gibi) "ikinci yarını lideri" olabilir. Maçlarını seyretmek de sıkıntıdan çok zevk veriyor.